12 Ekim 2012 Cuma
MUM
İnsanın kendıni bilmemesi tanımaması farklı gormesı gıbı
Bakıyoruz da görüyor muyuz
Yanımızda o olunca zaman mekan kavramı kalır mı acaba
Bana ılk geldıgınde korkmadım mı? Sesini ılk duyduğumda ürkmedim mı? Hatırlar mısın senı aradığımda sesini tanımamıştım. Kendımı tanıttıgım an telefonu kapatmıstın. Dedım herhalde bayıldı. Bılmezdın o zaman delılıgımı. Bır nefesın için canımı verecegımı, bır gülüşünün günümü aydınlatacağını Sen buyuk mumdun gözümde, kendine göre en küçük mum gibiydin alçak gönüllülüğünle. biz senin gibi olamadık ama hep alçak gönüllülüğün ve gözümdeki degerini bir araya koyunca yuregın cıktı ortanca mum mısalı. Ben bu mumlarda hikayede senı buldum. Bu kadar canım sıkkınken, bu kadar üzgünken. Gözlerimden dökerken incileri, bildim bir küçük mum bile değildim senin için...
' Beni bulmak zor degil, Yanlizlik de kime sorsan gösterir... ''
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder