Eskiden spora gidiyorum diye çıkardım evden
Arkadaşlara dostlara gider ağlar rahatlardım
Sonra eve gelir Polyanacılık oynardım
1 kere anlamıştı ağladığımı
Bugün ona gittim
Bu sefer bır tek ona ağladım
Kimse görmesin bir tek o duysun diye
Anlattım
Avucumdaki saclarımı mezarına koydum
Hiç demezdi sevdiğini ama herkese tembih ettığini sonra öğrenirdim
benim için üzüldüğünü
Ben hastalanınca babam ağlardı
O kızardı nesi var şımartma diye
Sonra derlerdi nasıl kahrolduğunu
Yüreğimden konuşuyorum onla
Duam bitince
Bizimkileri anlatıyorum
Bilse bile
Bazen senide anlatıyorum
Teşekkür ediyorum ona Kadir gecesi duam olduğun için
Keşke o varken paylaşsaydım diyorum bazı şeyleri
Kızardı babama bana şehıt cenazesinde insan tv’den izlerken aglar
mı diye
Bir kabeyi görünce ağlamıştı, bir kere hastayken birde yiğeni ölünce
Tastan yapılmıştı sanardım onu. Değilmiş
Birinin güçlü görünmesi lazımmış
O gittikten sonra o görevi ben yüklendim
Ne kadar da güzel son cümleler hele.. Bunu anlamak ne zor dimi. Özlemek seni fena anne anlamaksa daha da acı.
YanıtlaSil