Neşet ERTAŞ, Leyla''ya gönül verir fakat bazı nedenlerden dolayı babası şiddetle karşı çıkar, ''evladım'' redifli bir türkü söyler:
Temiz ruhlu, saf kalplisin, şöhretlisin Hakkın vardır evlenmeye evladım Mevlam sebep olanları kahretsin Asılsızı alma dedim evladım!..
Evvelden tutmadın Neşet sözümü Öksüz koydun yavrularım, kuzumu Alma sözden bilmezlerin kızını Son pişmanlık fayda etmez evladım!..
Sen Neşedim diyorsun, o da ben Leyla Sebep oldu anası ayırdı böyle Bir sen söyleyeyim birde sen söyle Ata sözü muteberdir evladım!..
Tükettin ömrümü, koymadın özümü Ata sözü tutmayan döver dizini Leyla konserinde, takmış pozunu O da bize namustur evladım!..
Dokunsalar nazik tene kir gelir Bizden önce ceddimize ar gelir Köle olmak şanımıza zor gelir Asaletsiz alma dedim evladım!..
Küsmedim Neşed’im kahrettim sana Baban değilmiydim, sormadın bana Olan olmuş yavrum, ne deyim sana Sen aklını yitirmişsin evladım!..
Muharrem Ertaş (D:1913-Ö:1984)
Bu şiirsel konuşma, Neşet''in Leyla ile evlenip ayrılmasından sonra da sürer. Bu kez, Neşet, Leyla''ya, hatanın kendisinde olduğunu söyler:
"Bilemedim kıymetini kadrini Hata benim günah benim suç benim Eliminen içtim derdin zehrini Hata benim günah benim suç benim Bir günden bir güne sormadım seni Körümüş gözlerim görmedim seni Boşa mecnun eylemişim ben beni Hata benim günah benim suç benim"
Neşet Ertaş''la babası ve Leyla arasındaki bu hikayenin sonuçta geldiği yer ise şudur:
''Cahildim dünyanın rengine kandım Hayale aldandım boşuna yandım Seni ilelebet benimsin sandım Ölürüm sevdiğim zehirim sensin Evvelim sen oldun ahirim sensin Sözüm yok şu benden kırıldığına Gidip başka dala sarıldığıma Gönlüm inanmıyor ayrıldığına Gözyaşım sen oldun kahirim sensin Evvelim sen oldun ahirim sensin Garibim can yıkıp gönül kırmadım Senden ayrı ben bir mekan kurmadım Daha bir gönüle ikrar vermedim Batınım sen oldun zahirim sensin Evvelim sen oldun ahirim sensin'' |
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder