Yaralıyam deyme
Belki hak ediyorum kırılmayı üzülmeyi, ,iyi olmak becerikli olmak yetmiyor. Annem hep insana çirkin şansı versin derdi Allah. Haklıymış... Yaram hiç kapanmadı. Her seferinde yara kapanmak yerine vurdukça açılıyor. Pansuman yapacak dediklerim büyütüyor aslında.
Ve görüyorsun ki;
Aşkı beceremiyorum...
Beni kendi halime bırak, yavrucuğum,
Ben yolumu nasıl olsa bulurum...
Firari gecelerin azmanı olmuşum, Bütün istasyonlarda afişim durur. Beni bir çocuk bile bulur... Dokunma bana, çıldırırsın! Dokunma bana, ellerin tutuşur!Son 2 haftadır başladı gene göz yaşlarım akmaya. Halbuki bitmişti. Her şey yoluna girmişti belki. Annem artık yerinde rahattı. Hepimiz bir arada huzurlu. Derken o akşam "Beyaz Melek" filmini gene izleyene kadar. Gerçekler nasıl yüzüne vuruyor insanın. Bir gün o insanlardan farkının olmayacağını bilmek. Bu devirde çocuğu olan bile geleceğine güvenemezken, çocuksuz birinin üzülmesi sanırım doğal olmalı.
Değerli Yazar;
YanıtlaSilbu sevda rüzgarı öyledirki lambada titreyen alevi dahi üşütür...
sevenlerin yarası hiç iyleşmez...kabuk bağlar...acılar depreşince tekrar kanar...sevdanın özlemide ,hasretide hiç tükenmez...yavaş yavaş kanar içimizde...anlaşılamazlığımız belkide bu sebeptendir,cümlelerimizdeki kifayetsizlikte...
biz karasevdamıza sevdiğimizi yazalım kelimelerle...o okusun inş. kelam diye...
blogla ve yazılarınızla tanışmamızı sağlayan yaralıyam değme parçasını defalarca dinledim ...ne denir bilmiyorum...gönlünüze ve elinize sağlık...allah yüreğinizi ferah,,gönlünüzü geniş tutsun inş....
Rabbim size hayırlı bir eş ve sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah. Şarkı da çok güzel. Duygulandırıyor insanı
YanıtlaSilİçinize atmayın bu kadar, küsmeyin hayata. Mevlam görelim neyler Neylerse güzel eyler
Nasip...
:)) bu satırları okuyan üç nokta okuyucu 5 dakika sonra kendisini imha edecek butonu olsaydı blogda keşke...küskün değilim hayata...içimede atmadım...ama işte resmini gözümüze nakşetmişiz...silinmeyince yürekten gelenler yazıya dökülüyor...ne yapalım buda nasip...allaha emanet olun...
YanıtlaSilSevgili üç nokta peki siz kimsiniz.az kendinizden bahsedin lütfen.Niye kendini imha etsin.Keske etse ama zor belkide... Belkı yara güzel, yaraya kabuk bağlatıp, tekra hatırlatıp tekrar kanatmak. Onun yaşattıklarını acılarını hiç unutmamak için. Simdi sıra sizde. Zamanın birinde bir efe vardı. hep yaz derdi, kendi hiç cevap vermezdi. Siz öyle olmayın ne olur. Sizin yaranız nedir deyin bana ben yazayım.
YanıtlaSilçok yazdım … şimdi yazmaktan çekiniyorum ama yine duramadım…
YanıtlaSilSevdasını kaybetmiş,mutlak kavuşması mahşere kalmış,aşıklar kervanının bir yolcusuyum işte…
o’nu çook uzun yıllardır seven, hissettiğini hisseden,acısını yaşayan bir insanım….bazen düşersin çamurlu bir çukura ,çamur sıçramasın istersin o masum yüreğe…sonrası mı hasret kalırsın yokluğuna bile…
ben hasreti ile yanmıştım...o elimden tuttu….yolumu kaybetmiştim…kalbi ile yola koydu…o bana sevdanın ,şefkatin ne olduğunu,sonsuz sevginin nasıl olduğunu masum kalbi ve merhameti ile gösterdi…
ben ise sevdasına köle oldum ki,ona olan sevgim ve ömrüm ziyan olmasın…onun uğruna canım gitsin diye ant içtim, sevdiğim andan beri… gözüm önüne geldiği her an yeniden aşık oldum...
çok sevdim, sevdikçe korktum,korktukça daha çok bağlandım,bağlandıkça kördüğüm oldum…bu korkulardan kurtulmak için dört döndüm…ama nafile…kurtulmanın tek yolu o nu devamlı anmaktı…ismini anınca rahatlıyordum…bu sebeble gözlerime resmini işledim ilmik ilmik…kalbimi de ona emanet ettim… ama , ne mutlu ki onun kalbine sahip olan insana…
değerli yazar;
derlerki insan sevince ya veli ya deli olur…zannımca siz çocuk kalbiniz ve merhametiniz ile veli ,bense bir deli olma yolunda emin adımlarla devam ediyoruz… hz meryeme en hayırlı evladı veren Allah sizede inş hayırlı bir evlat verir…kaleminize ve kelamınıza kuvvet… saygı ve muhabbetlerimle….Allaha emanetsiniz…
Allah sizi ,sevdiklerinizi,sevenlerinizi her türlü deprem, doğal afet ve iyileşmeyen hastalıklardan korusun...gecenin ve gündüzün gülen yüzü hep yüreklerinize dokunsun efendim...
YanıtlaSil