YİNE YENİ YENİDEN

Kokusunu Keşfettiğim Yabancı

Nicedir elim kaleme varmadı, defalarca açtım sana yazılanları bir iki kelimeden sonrasını okuyamadım. Neler yaşamışız senle, çok çokmuşuz, bunları ne ortamlarda yaşamışız.

Neler oldu sana yazmadığım zamanlarda neler yaşandı bir bilsen. Kayıplar mı kazançlar mı…. Teraziye koymaya yürek lazım, kaybeden olmayı görmeyi hazmede bilecek miyim? Gece sohbetlerimiz gözümde tütüyor. Tam uykuya dalacakken senin gelmen, tek gözüm açık senle sohbet, bazen konuşurken uyuya kalmak, yada tam benim uykum kaçmışken senin uyuman J güneşi beraber doğurduğumuz gecelerimiz oldu senle. Karşılıklı kitap okurken benim sıkılıp sürekli seni dürttüğüm zamanlar.

İnsan ne kadar çok severse sevsin, unutabiliyor mu? Ateş tam olarak sönmese de küller közü kapatıyormuş. Canını yakanı, canından can koparanı, gecelerce çığlıklar atarak onun için ağladığını affetmesen de selamını alabiliyormuşsun…

Hakkımı helal ettim mi? Asla sanırım. O zaman hissettiklerimi, bağırarak ciğerlerim acıyana kadar ağladığım gecelerin hesabını veremez kimse… Sen tutmuştun bilmeden elimden, ayaklarımın üstüne basmayı öğrenmiştim yeniden…

Keşke bu şarkı sözü kadar olsaydı; oysa ne çok hayalim vardı. Her şeyi planlamıştık, bana onun hakkında oyalıyor dediklerinde yok demiştim o dünyanın en dürüst insanı, öyle olsaydı benden sonraki üç yılda bana dediklerini yapardı. Sadece gönül eğlendiğini o zaman anlamamıştım. Sanki şimdi olsa çok mu farkı olacak, aynı şekilde bakmayacak mı bana, aynı gözle görmeyecek mi beni, O’da herkes gibi olmayacak mı? Onunla beraber geleceğe dair tüm planlarımı sildim ben. Yarının planı olmadan yaşamaya başladım. O beni

nasıl görüyorsa öyle belki de….

Yok bir sitemim hayatta her şey kısmet 
Soldu gençliğim ömrümü aşkla ziyan ettim 
Ağla gönlüm nasip değilmiş vuslat 
Rahat uyu yar sana hakkımı helal ettim...